شورش بدهکاران

ایالات متحده ی نوپا نخستین شورش جدی را در داخل تجربه می کرد. در تابستان سال 1786 دادگاه عمومی ماساچوست اقدام به مصادره ی اموال کشاورزان بدهکار در ناحیه همپشایر کرد و دستور تصاحب اراضی و حیوانات آنان را صادر کرد. کشاوزران از ماساچوست در خواست کردند که مانند ایالت ردآیلند پول بیشتری چاپ کند تا بدهیشان سبک تر شود. اما کنگره ایالتی به درخواست آنان توجهی نکرد. میلیشیایی متشکل از هزار و پانصد تن از زارعان مسلح که بسیاری از آنان سربازان سابق جنگ بودند، دادگاهها رو بستند و اموال خود را برداشتند؛ در شهر برینگتون بزرگ درهای زندان ناحیه ای را گشودند و بدهکاران را آزاد کردند.

ابیگل آدامز - همسر جان آدامز (دومین رئیس جمهور آمریکا) - به دوستش توماس جفرسون- سومین رئیس جمهور آمریکا که در آن زمان در فرانسه سفیر بود- نامه نوشت و به طرزی اندوه بار ناآرامی هایی را که بدهکاران در ایالت او به وجود آورده بودند، گزارش داد:" یاغیان بی عقل و آشوب طلب، بدون فهم و شعور، انبوه خلق فریب خورده را با نارضایتی ها و نا خورسندی های موهوم به دنبال خود کشانده اند."

جفرسون خم به ابرو نیاورد و با مناعت طبع به دلهره ی عظیم ابیگل آدامز اینگونه پاسخ داد: " در برخی موقعیت ها، روح مقاومت در برابر حکومت چنان ارزشمند است که آرزو می کنم همواره زنده نگه داشته شود...گاهی اوقات از کمی شورش بدم نمی آید."

انبوه خلق- آنتونیو نگری و مایکل هارت

***

از سال 1978 تا سال 2007 دستمزد های حقیقی نیروی کار سالانه در حالی سی و هفت صدم درصد کاهش پیدا می کرد که بهره وری تولید سالانه سه و نیم درصد افزایش پیدا می کرد.

...در واقع امر اگر مشکل دهه 1970 عبارت بود از وجود نیروی کار نامطیع و گران، به دهه 1990 وقتی می رسیم می بینیم که نیروی کار نامطیع مطیع شده؛ نیروی کارگران، ارزان . کاهش دستمزدهایی که اشاره کردم نه پروسه ای طبیعی بلکه پروژه ای سیاسی بود معطوف به احیای قدرت طبقاتی بورژوازی.

محمد مالجو - دانشگاه آزاد تبریز

***

برای شنیدن فایل صورتی صحبتهای محمد مالجو به لینک زیر مراجعه فرمائید:

http://www.mediafire.com/?2pf44q4tx86blv4