افسانه بازار آزاد خود تنظیم

لیبرال‌ها غلط می کنند که از سیاست‌های اقتصادی دولت محمود احمدی نژاد انتقاد کنند.

با بررسی آمار و اطلاعات کمرگ ایران در سال 1391 به اطلاعات جالبی بر خواهیم خورد. در بزنگاهی که با سقوط ارزش پول ملی ایران قیمت همه چیز تا 3 برابر گران شد، موضوع کمبود وگرانی دارو مطرح و باعث نگرانی همه مردم ایران شد. وزیر معزول بهداشت خبر از واردات زین اسب وغذای سگ وگربه واختصاص ارز دولتی برای واردات دها قلم کالای غیرضرورداده بود. در آمارواردات سال 1391 موارد زیر چشم نواز، افتخار آفرین و تایدی بر پیشرفت سریع کشور ماست!

* نیم تن مارمولک (کد تعرفه 01062090)

* 740 تن آدامس (کد تعرفه 17041000)

* بیش از یک میلیون تن آدامس(کد تعرفه 21069085)

* 500کیلو غذای سگ و گربه (کد تعرفه: 23091000)

* 17 تن غذای ماهی آکواریومی ( کد تعرفه 23099020 و 23099010)

* 9 هزار تن شن و ماسه (کد تعرفه: 25061090و 25061010 و25059000 ).

* 5 هزار تن "خاک" رس!!!( کد تعرفه: 25070090) خاک کیلویی 500-600 تومان!

* نیم تن قلوه سنگ!!!!( کد تعرفه: 25171010).

* 12 و نیم هزار تن کود حیوانی هر کیلو 400 تا 5 هزار تومان(کد تعرفه:31010000)

* نیم تن فرآورده هایی برای آرایش لب با کد تعرفه 33041000

* 125 هزار کیلو ریمل یا فرآورده های برای آرایش چشم (کد تعرفه 33042090)

* 221 تن مرگ موش (کد تعرفه: 38089919)

* 973 تن در بطری پلاستیکی (کد تعرفه: 39235000)

* نیم تن محافظ بهداشتی (کد تعرفه 40141000)

* یکهزار و 400 تن خاک اره (کد تعرفه 44013900)

* 3 هزار تن ذغال چوب (کد تعرفه: 44029000)

* 142 تن دستمال کاغذی (کد تعرفه 48182000)

* 2 تن دفتر مشق(کد تعرفه 48202000)

* 3 هزار تن پشم (کد تعرفه: 51052100 و 51051000 و 51012100)

* 6 تن کراوات (کد تعرفه: 62159000)

* 22 تن عصا(کد تعرفه 66020000)

* 26 تن کلاه گیس (کد تعرفه 67041100 و 67049000)

* نیم تن موی انسان (کد تعرفه 67030000)

* یک تن ریش و ابروی مصنوعی(کد تعرفه 67041900)

* نیم تن نطفه نا معلوم و اسپرم گاو(کد تعرفه 05119910 و 05111000 وارد شده در تمامی ماه های امسال)

* واردات 15 تن پیاز و موسیر(کد تعرفه 07031000 وارد شده در اردیبهشت امسال)

* 115 تن استخوان و استخوان توی شاخ و روده(کد تعرفه05069000 و 05040000)

* 27 تن حلزون و صدف دو کپه ای (کد تعرفه 03072900 و 03073900)

* 2 هزار تن سگ ماهی (کد تعرفه 03038900)

* 182 تن ماهی آکواریوم(کد تعرفه: 03011900 و 03011100)

* 63 تن شیشه شربت-دارو (کد تعرفه 70109080)

* 6 تن چشم مصنوعی (کد تعرفه 70189010)

* 500 تن میخ (کد تعرفه 73170000) + 338 تن میخ پرچ (کد تعرفه 76161010)

* 26 هزار تن پیچ و مهره (کد تعرفه 73181290 و 73181210 و 73181190 و 73181410و 73181390)

* 205 تن سنجاق قفلی (کد تعرفه: 73194000)

* 500 تن کلنگ(کد تعرفه: 82013000)

* 820 تن بیل (کد تعرفه 82011000)

* 2 هزار و 200 تن اره دستی و نواری (کد تعرفه 82024000 و 82023900 و 82022000و 82021000)

* 800 تن مداد تراش(کد تعرفه 82141010).

همچنین به گزارش روزنامه اعتماد و سایت علی لاریجانی:

آمار گمرک نشان می دهد در حالی كه ایران یكی از بزرگ‌ترین تولیدكنندگان انواع محصولات كشاورزی در جهان محسوب می‌شود، در سال 1391 بیش از 100 میلیون دلار (161میلیارد تومان) انواع حبوبات از كشورهای مختلف وارد شده است. در این رابطه آمار گمرك ایران نشان می‌دهد كه در سال قبل حبوبات مختلفی مانند عدس، نخود، نخود فرنگی، ذرت، انواع لوبیا و دیگر سبزیجات غلافدار وارد كشور شده است. وزن و ارزش واردات حبوبات كشوردرسال گذشته به ترتیب به بیش از 103هزار تن و 103 میلیون دلار رسید. در بین حبوبات وارداتی به كشور عدس با 61 میلیون دلار، نخود با 25 میلیون دلار و سایر سبزیجات غلافدار با 8 میلیون دلار بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند. ضمن اینكه نزدیك به 4.5 میلیون دلار انواع لوبیا نیز درسال قبل وارد كشور شد. در بین حبوبات وارداتی ایران، عدس از مبادی چین، امارات، تركیه، روسیه، كانادا و قزاقستان وارد كشور شده است. حسن رادمرد معاون وزارت صنعت به تازگی خبر داده كه از این پس حبوبات كه در گروه 10 وارداتی جای داشت، به گروه 9 آمده و با ارز مبادله‌یی وارد می‌شود وشركت بازرگانی دولتی ایران حجم خوبی از انوع حبوبات را وارد كشور كرده كه از هفته آینده عرضه و توزیع آن آغاز می‌شود

***

روزنامه جام جم نیز در گزارشی با عنوان "كالاهای وارداتی از چین/از تیغ سلمانی گرفته تا عصا، شلاق و تازیانه" درباره این افتخار آفرینی می نویسد:

نگاهی به فهرست كالاهای وارداتی از كشور چین که از گمرک ایران دریافت شده ، نشان می‌دهد در كنار اقلام ضروری و كالاهای واسطه‌‌ای و سرمایه‌ای، برخی كالاها نیز به كشور وارد شده كه به قول معروف در قوطی هیچ عطاری نمونه آن پیدا نمی‌شود.

كالاهایی كه برخی از آنها در زمان ورود سر و صدای زیادی به پاكرده و برخی هم در عین عجیب و غریب بودن خیلی بی‌سروصدا وارد كشور شده است.

جالب اینجاست كه برخی از این كالاها به دستور كارگروه حمایت از تولیدكنندگان دولت با نرخ ارز دولتی وارد ایران می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان از چیپس، زیپ، میز بیلیارد و مانكن نام برد.

بد نیست نگاهی به این كالاها داشته باشیم.

قلاب ماهیگیری

ایران در سال 87 چیزی بالغ بر 90 هزار دلار قلاب ماهی وارد كرده است و دوباره در سال 89 به نوشته گمرك ایران 151 هزار دلار اقدام به واردات كرده است. هرچند این قلاب‌ها هیچ صید خوبی برای ایران به ارمغان نیاوردند اما شاه ماهی بزرگی به نام بازار ایران را برای چشم بادامی‌ها صید كردند.

چكش و پتك

این دو قلم با ورودشان به بازار ابزارآلات ایران در سال 87 حدود 218 هزار دلار درآمد برای چین به ارمغان برده‌اند. این روند در سال 89 ادامه داشت و 200 هزار دلار را از ایران خارج كرد.

سیم خاردار، پیچ و پونز

سه مصنوع فلزی كه البته هیچ نیازی به تكنولوژی پیچیده‌ای جهت تولید ندارد و با فناوری بسیار ساده‌ای داخل ایران تولید می‌شود جزو آمار كالاهای وارداتی از كشور چین است. این در حالی است كه مواد اولیه و تكنولوژی ساخت آنها بخوبی در كشور مهیاست.

حجم واردات این قلم كالاها در سال 87 توسط اداره گمرك ایران 471 هزار دلار بوده است، اما این رقم در سال 89 به 719 هزار دلار رسیده است.

تراز بنایی

ساختمان‌سازی و علوم مربوطه اگرچه نیازمند به ابزار دقیق است، اما به واقع برخی از این گونه وسایل نیازمند حساسیت بالایی نیستند و امكان تولید آنها در داخل مرزهای كشورمان بوده و هست كه از جمله اینها می‌توان به تراز بنایی اشاره كرد.

اما ایران برای واردات این وسیله از چین سال 87، 929 هزار دلار هزینه كرده است. این ترازهای چینی توانستند بسیاری از ساختمان‌های ایرانی را صاف و قائم بسازند، ولی حجم زیادی از دلارهای نفتی ایران را سرازیر اقتصاد كشور چین كرد.

روند این گونه واردات بی‌رویه در سال 89 نیز ادامه داشت تا جایی كه در این سال، 378 هزار دلار دوباره از ایران به سمت چین ارسال شده و در واقع این وسیله توانسته تراز تجاری ایران را از قاعده خود خارج كند، نه این‌كه باعث ترازشدن آن شده باشد.

شبرنگ

این ماده یا وسیله همیشه برای اخطار دادن به كار رفته است، اما این بار شبرنگ‌های چینی نتوانستند به مسوولان مربوطه ایران اخطار بدهند كه واقعا اقتصاد ایران توسط كشور سازنده آنها تهدید شده است.

شبرنگ‌های چینی كه امروزه شاید در گوشه و كنار ایران مصرف شده‌اند در سال 87 با مبلغ 180 هزار دلار و سال 89 در جدیدترین آمار گمرك ایران با مبلغ 268 هزار دلار وارد بازار ایران شدند و هرگز نتوانستند به وظیفه اصلی خود یعنی اخطاردادن عمل كنند.

تیغه برف پاك‌كن

اگرچه در سال‌های 86 تا 88 ایران شاهد كمترین میزان بارش و درگیرمسائل خشكسالی بوده، اما این خشكسالی هم نتوانست جلوی واردات 211 هزار دلاری تیغه برف‌پاك‌كن اتومبیل را از چین بگیرد.

این قلم كالا برای واردكنندگان‌شان آنقدر سودآور بوده است كه سال 89 هم روند افزایشی را شاهد بوده‌ایم به‌گونه‌ای كه این تیغه‌ها به جای پاك‌كردن قطرات باران از شیشه اتومبیل‌های ایرانی حجم زیادی از دلارهای نفتی ایران را برای تولیدكنندگان چینی جمع‌آوری كرده‌اند. در این سال 726 هزار دلار هزینه این واردات شده است.

تیغ سلمانی

تیغ سلمانی، نامی دیگر در فهرست ورودی‌های چینی به ایران است، اگرچه در این زمینه تولیداتی دارد، اما این تیغ‌های چینی بود كه توانست حصار مرزهای ایران را بشكافد و راه به داخل ایران داشته باشد.

بازرگانان ایرانی در سال 87 برای واردات این كالای چینی تنها 3522 دلار هزینه كرده بودند، اما همین تیغ‌های چینی سال 89 با رشدی تقریبا 10 برابر راهی ایران شد و 37 هزار دلار را از سرمایه‌های ایرانی كاست و به تجار چینی داد.

سنجاق‌سر و سنجاق فردهنده مو

این كالا اگرچه ساده و بدون نیاز به تكنولوژی بالا تولید می‌شود، اما در سال 87 با هزینه‌شدن یك میلیون دلار به كشور وارد شده است. جالب‌تر این‌كه همین روند ادامه داشته و با افزایشی چشمگیر در سال 89 طبق آمار منتشرشده و با هزینه‌ای معادل 6‌/‌3 میلیون دلار بازهم به سمت بازار داخلی ایران سرازیر شده است.

دكمه

با توجه به اعداد و ارقام مربوط به واردات دكمه كه به عنوان ابتدایی‌ترین وسیله در منزل و جعبه خیاطی اكثر منازل موجود است، متوجه خواهیم شد كه این وسیله هرگز بی‌ارزش نبوده و در مجموع رقم بسیار زیادی از دلارهای نفتی ایران را برای واردات آن از دست داده‌ایم.

ایران در سال 87 برای وارد كردن این وسیله كوچك و به‌ظاهر بی‌ارزش از دومین شریك تجاری خود یعنی چین مبلغ 337 هزار دلار هزینه كرده است كه این روند در سال 89 نیز ادامه داشته و به مبلغ 348 هزار دلار رسیده است.

كراوات و پاپیون

دو كالای ذكر شده اگر چه زیاد با قوانین و عرف جامعه ایران سازگار نیست، اما اعداد و ارقام اختصاص یافته برای واردات آنها شاید كمی متفاوت بوده ، به طوری كه تنها در سال 87 چیزی حدود 15 هزار دلار برای واردات این كالاها هزینه شده است، اما بررسی بیشتر در آمار‌های سال 89 شاید نشان‌دهنده كاهش ارزش دلاری كالاهای مذكور باشد، اما به دلیل نوسانات قیمت دلار باعث شده كه ارزش ریالی آن تقریبا معادل ارزش ریالی سال 87 باقی بماند.

انواع زیپ

صنایع نساجی و زیرمجموعه‌های این صنعت در ایران دوران بسیار سختی را سپری می‌كند، به طوری كه طبق آمار ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی و خصوصی بسیاری از واحدهای تولیدی پوشاك ایران به دلیل واردات بی‌رویه پوشاك از چین و تركیه در خطر ورشكستگی است، اما درست در همین شرایط در سال 87، 175 هزار دلار انواع زیپ را وارد مرزهای ایران كرده است، شاید این زیپ‌ها قرار بوده پوشاك ایرانی را كامل و تن‌پوش مناسبی برای هموطنان ما و دیگر كشورها باشد، اما سال 89 دوباره 485 هزار دلار زیپ وارد بازار مصرفی ایران شده است.

مانكن خیاطی

چندی پیش استفاده از مانكن‌های خیاطی در ویترین بسیاری از بوتیك‌های ایران مشكل‌ساز شده بود، اما بد نیست كه بدانیم مانكن‌های چینی داخل این مغازه‌ها در سال 87 با 124 هزار دلار وارد كشور شده است تا با لباس‌های تن‌شان توجه خریداران ایرانی را جلب كنند، البته بیشتر این لباس‌ها هم مانند صاحبان مصنوعی آنها وارداتی بودند از خارج مرزهای ایران به مغازه‌ها رسید، ولی این تجارت آنچنان پرسود بوده كه تجار ایرانی 2 سال بعد یعنی سال 89 حدود 500 هزار دلار برای خرید آنها هزینه كرده و از كشور خارج کرده اند.

كچاپ و انواع سس گوجه‌فرنگی

همه ما تبلیغات بسیار گسترده این محصولات را در گوشه و كنار شهرمان یا از تلویزیون می‌بینیم كه این موضوع حاكی از انبوه تولید این‌گونه محصولات در كشورمان است.

اگرچه كشتزارها و مزارع ما توان تولید انبوهی از گوجه‌فرنگی را دارند، اما متاسفانه صنایع جانبی و تبدیلی در ایران مناسب نیست بنابراین بسیاری از تجار از این فرصت استفاده كردند و انواع كچاپ و سس گوجه چینی را روانه بازار ایران كردند.

با كمی توجه به آمار و ارقام ارائه‌شده از طرف گمرك جمهوری اسلامی ایران درمی‌یابیم كه این محصولات پیشینه واردات مستقیم از چین را به ایران نداشت، اما در سال 89 انواع سس گوجه‌فرنگی چینی مبلغ 13038 دلار نفتی ایران را راهی چین كرد.

پرتقال

این میوه همه‌پسند كه در بخش‌های گسترده‌ای از ایران تولید می‌شود و هرساله نزدیك به تعطیلات سال نو خبرساز است، توانسته از كشور چین نیز خود را به بازار داخلی ایران برساند به طوری كه طی سال مالی 87 ایرانی‌ها برای پرتقال‌های چینی حدود شش میلیون دلار هزینه كرده‌اند، اما بازهم به گفته دولتی‌ها برای تعادل بازار این میوه در سال 89، 637 هزار دلار هزینه شد و این سوال را بی‌پاسخ گذاشت كه آیا واقعا باغداران ایرانی هرگز نمی‌توانند نیاز مصرف داخلی را تامین كنند؟

لوبیا قرمز، گریپ فروت، سیر و نخود فرنگی غلاف​دار

اما واقعا سوال اصلی بسیاری از ایرانیان این است كه اقلامی چون سیر و گریپ‌فروت و لوبیا در ایران نیست كه باید از چین وارد كشور شود و بدون توجه به آینده صنعت كشاورزی داخل و از همه مهم‌تر سلامتی هموطنان میلیاردها ریال از كشور خارج شود؟، در صورتی كه بهترین شرایط رشد و گسترش كشاورزی داخل مرزهای كشور مهیاست.

پیپ و چوب سیگار

در سال 87، ایران 150 هزار دلار پیپ و چوب سیگار چینی وارد كرده است. قوانین منع واردات و تبلیغات علیه مصرف سیگار و دخانیات نتوانسته در مورد این حجم از واردات از چین كارساز باشد، به‌طوری كه بازرگانان ایرانی تنها 2 سال بعد از آمار ارائه‌شده یعنی در سال 89 حدود 500 هزار دلار از این دو كالا وارد كرده‌اند.

عصا، شلاق و تازیانه تعلیم

سوال اصلی در مورد این سه قلم كالا این است كه آیا واقعا این سه كالا از مرزهای ایران وارد شده است و چیزی حدود 113 هزار دلار به خود اختصاص داده؟ اگر با كمی دقت به جداول و آمارهای منتشرشده توسط گمرك ایران توجه كنیم، خواهیم دید كه جواب سوال مثبت بوده، به طوری كه حتی این روند ادامه داشته و در سال 89 به چیزی نزدیك به 142 هزار دلار رسیده است بنابراین رشد قابل ملاحظه‌ای نیز داشته است، اما معلوم نیست كه آیا تعلیم با این تازیانه‌ها تفاوتی در یادگیری ایجاد كرده است؟

مرجان، كاسه لاك‌پشت و استخوان

این سه قلم كالا شاید از جالب‌ترین اجناس وارداتی ایران باشد كه همگی از كشور چین به داخل مرزهای ایران راه یافت. اگرچه گوشت لاك‌پشت در چین به عنوان غذایی لذیذ شناخته شده، اما كاسه آن كه در واقع مورد مصرفی برای آنها نیست با ارزهای دولتی وارد ایران و به سمت بازار صنایع دستی ایران سرازیر شد.

در كنار این، مرجان‌های زیبای دریای چین نیز سر از بازار ایران درآورد و تنها در سال 87، 12 هزار و 810 دلار را از صندوق ایران خارج كرد، اما ارزش واردات این كالاها در سال 89 به 11 هزار و 500 دلار رسید.

ماهی‌های تزئینی آب شیرین و حیوانات زنده

این شاید از زیباترین كالاهای وارداتی از چین به ایران بوده است، اما با كمی دقت در‌می‌یابیم كه این زیبایی برای ایران بسیار پرهزینه بوده، البته افتتاح مراكز فروش ماهی‌ها و برخی حیوانات زنده در تهران كه روز به روز شاهد رشد بیش از حد آنها هستیم حاكی از رونق بسیار بالای این حرفه و سودآوری آن برای صاحبان و واردكنندگان‌شان است.

سنگ قبر

شاید این كالا زیاد نام خوشایندی برای خوانندگان نباشد، اما واقعا این كالا از چین وارد كشور ‌شده و به عنوان یادبود و نشان مزار بستگان ما استفاده می‌شود.

این در حالی است كه ایران خود یكی از صادركنندگان عمده سنگ‌های تزئینی و گرانیتی به اروپاست. اگرچه اطلاعات كاملی از واردات این كالا در سال 89 در دست نیست یا حداقل با این نام وارد ایران نشده، اما این كالا با همین نام در سال 87 وارد بازار داخلی ایران شده و با مبلغی معادل 868 هزار دلار در دسترس ما قرار گرفته است، اما ظاهرا بنا به دلایل مختلفی این كالا به نام سنگ‌های تزئینی حكاكی شده با كدهای مختلف از گمركات دیگر كشور وارد ایران شده است.

بامبو

بامبو نامی آشنا در كشور چین است و شاید بتوان گفت كه فقط در این قاره می‌روید، بنابراین گیاه بامبو و مصنوعات تولیدی از آن طرفداران زیادی در این منطقه دارد، اما دیگر كشورها نیز علاقه‌مند به استفاده از گیاه بامبو بودند كه ایرانیان هم جزو آنها قرار گرفتند، بنابراین در سال 87 حدود 65 هزار دلار برای آن هزینه كردند و پس از دو سال علاقه مردم ایران به این گیاه آنچنان بالا رفت كه مبلغ پرداختی برای واردات آن تقریبا 2.5 برابر و بالغ بر 155 هزار دلار شده بود.

تقویم

تقویم و سررسید جزو هدایایی است كه اكثر ما نزدیك سال جدید از دوستان یا همكاران خود دریافت می‌كنیم، ولی چند سالی است كه چینی‌ها تقویم شمسی را هم به چاپ می‌رسانند و به ایران صادر می‌كنند. ایران برای واردات تقویم شمسی در سال 89 مبلغی بالغ بر 21588 دلار هزینه كرده است.

محصولات چاپی و كاتالوگ

به طور كلی چاپخانه و موسسه‌های چاپی در ایران با آخرین تكنولوژی موجود است و گاهی به صورت شهرك‌هایی نیز در دسترس ناشران قرار گرفته، اما با تمام این امكانات ایران از كشور چین طی سال مالی 87، 9.5 میلیون دلار كاتالوگ و بروشورهای چاپی وارد كرده است، حالا با توجه به این حجم عظیم واردات محصولات چاپی چگونه می‌توان در انتظار شكوفاشدن صنعت چاپ در ایران باشیم؟

كتاب

حالا كه صحبت از چاپ و نشر شده است بد نیست بدانیم ایران كتاب چاپ شده هم از كشور چین وارد كرده است. بله، درست خواندید كتاب‌های فارسی چاپ چین وارد بازار ایران شده است. ناشران ایرانی برای این واردات سال 87، 238 هزار دلار هزینه كرده‌اند، این روند واردات در سال 89 نیز توانسته 187 هزار دلار از اقتصاد ایران خارج كند.

توپ بدمینتون

اگرچه زادگاه این ورزش خارج از مرزهای كشور است و ایران برای رشد این ورزش به ناچار باید لوازم آن را از بیرون تهیه كند، اما عدد و ارقام اختصاص یافته به واردات توپ بدمینتون واقعا تعجب هر خواننده‌ای را برمی‌انگیزد و از خود می‌پرسد واقعا ایران اینقدر از طلای سیاه خود را تبدیل به توپ بدمینتون كرده است.

بازرگانان ایران در سال 87 حدود 119 هزار دلار را از كشور خارج و به تجار چینی پرداخته‌اند. واردات این قلم كالا در سال مالی 89 به 250 هزار دلار رسید.

توپ رنگی پینت‌بال

ورزش مفرح پینت‌بال چندی است كه جای خود را در دل جوانان ایرانی باز كرده است، اما شاید بسیاری از این علاقه‌مندان با خواندن اعداد و ارقامی كه صرفا برای واردات توپ مخصوص این بازی توسط ایران هزینه شده است، سعی در حفظ ثروت ملی یعنی نفت كنند.

ایران سال 87، 21 هزار دلار برای واردات این وسیله به چین پرداخته است و با رشد حدود هشت هزار دلاری درسال 89 حدود 30 هزار دلار برای این امر هزینه شده است.

میز بیلیارد

یكی از ورزش‌هایی كه بتازگی وارد جامعه ورزشی ایران شده بیلیارد و اسنوكر است. ایران در سال 87، 73 هزار و 249 دلار به چین پرداخت تا تنها میز بازی این ورزش را وارد كشور كند با توجه به این‌كه تنها چین صادركننده این وسیله به ایران نیست و دیگر كشورها هم میزهایشان را راهی ایران كرده‌اند، شاهد رشد واردات این وسیله از چین طی سال مالی 89 بوده‌ایم به صورتی كه 230 هزار دلار از سیستم بانكی ایران خارج و به بازارهای تجاری چین حواله شده است، بنابراین تنها برنده این بازی تازه وارد به ایران چشم بادامی‌ها بوده‌اند نه تیم اسنوكر ایران!

مجسمه‌های كوچك و اشیای تزئینی

با كمی دقت متوجه می‌شویم كه وجود این اجناس در فهرست واردات كشور كمی نگران‌كننده است. همگی به آثار هنری و صنایع دستی ایران اعتقاد داریم و بسیاری از ما حداقل یكی از آنها را در منزل نگهداری می‌كنیم، اما با مطالعه این گزارش شاید دچار شك و تردید شوید كه آیا واقعا این ساخته دست هنرمندان ایرانی است یا چشم بادامی‌ها آن را برای ما فرستاده‌اند؟ به هر حال مجسمه‌های چینی با ورودشان به ایران سال 87 حدود 228 هزار دلار را از كشورمان خارج كردند، اما با بی‌توجهی مسوولان امر این روند در سال 89 نیز ادامه داشت و به رقمی بالغ بر 342 هزار دلار رسید.

مصنوعات سبد و حصیر

ساخت مصنوعات حصیری تقریبا از گذشته دور به عنوان یكی از حرفه‌های سنتی در ایران مشهور بوده است، اما ظاهرا بتازگی حصیرهای چینی طرفداران زیادی را به خود جلب كرده‌ است. بنابراین امروزه كمتر نسیم خنك حصیرهای ایرانی را تجربه می‌كنیم. این موضوع باعث شده تا در سال 89 شاهد 50 درصد افزایش واردات اینگونه محصولات چینی به ایران باشیم.

تابلوی نقاشی

اگرچه به قول معروف هنر نزد ایرانیان است و بس، اما ظاهرا این هنرمندان چشم‌بادامی بوده‌اند كه توانستند این ضرب‌المثل را تغییر دهند و به جای كلمه ایرانیان نام كشورشان را جایگزین كنند. بله، درست خواندید، تابلوی نقاشی‌های چینی در سال 87 حدود 40 هزار دلار را از ایران خارج كرد.

این موضوع اگرچه زیاد پرسر و صدا نبود، اما ظاهرا هنرمندان چینی نتوانستند دل مردم ایران را به دست آورند و به همین دلیل ورود این كالا در سال 89 با كاهشی حدود 10 هزار دلاری مواجه شد و در این سال بازرگانان هنردوست تنها 27 هزار دلار برای واردات تابلوهای نقاشی چینی پرداختند.

اجناس تزئین درخت كریسمس

طی سال مالی 87 ایران برای واردات این كالاها حدود 800 هزار دلار هزینه كرده است، اما اگر در آمارهایی كه در سال مالی 89 توسط گمرك جمهوری اسلامی ایران منتشر شده كمی دقت كنیم شاهد رشد این واردات خواهیم بود، به گونه‌ای كه طی این سال مالی ایران 2 برابر رقم قبلی را به این امر اختصاص داده است.

قاب عكس

ایران برای قاب‌گرفتن عكس‌های یادگاری شهروندانش در سال 87 مبلغ 186 هزار دلار به چین پرداخت و همین روند باعث شده تا در سال 89 نیز هموطنان‌مان مبلغ 294 هزار دلار را برای قاب‌گرفتن خاطراتشان به چین بپردازند.

***

در تمامی مکتب‌های اقتصادی سرمایه داری در عصر امپریالیسم به درجات مختلفی از لزوم "عدم دخالت دولت در بازار" صحبت می کنند. افسانه بازار آزاد خود تنظیم داستانی است که بر مبنای آن دولتها و حکومت ها حق دخالت در مناسبات بازار را نداشته و خود بازار بر مبنای مناسبات و روابط درونی خود به سمت و سوئی می رود که بیشتر نفع برای تولید کننده و مصرف کننده را خواهد داشت. معتقدان به این داستان می گویند عدم دخالت دولت در باراز سبب رشد سطح تکنولوژی و افزایش قدرت اقتصادی و بالا رفتن سطح رفاه و توسعه در جامعه خواهد شد.

سیستم اقتصادی جمهوری اسلامی ایران توسط اقتصاد دانانی گردانده می شود که همگی تربیت یافته مکتب اقتصاد لیبرالی هستند و سیاست‌های اقتصادی دولت احمدی نژاد تا کنون بیش از سه مرتبه مورد تقدیر و تشکر "صندوق بین المللی" پول قرار گرفته است. صندوق بین المللی پول در کنار بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی و نیروی نظامی قدرتمند کشور ایالات متحده از  قدرتمند ترین و اصلی ترین  ابزارهای سیستم جهانی سرمایه داری در رشد نرخ سود کشورهای کانونی سرمایه داری و استثمار کشورهای پیرامونی است.

نکته جالب توجه این است که سیاست های محمود احمدی نژاد در حذف یارانه‌های دولتی، اجرای سیاست‌های تعدیل ساختاری(نسخه صندوق بین المللی پول)، در هم کوبیدن تولید ملی کشور و نیاز شدید کشور به واردات گسترده و غیره در مواردی مورد انتقاد شبکه‌هایی مانند بی بی سی، صدای آمریکا و اپوزیسیون لیبرال ایران قرار می گیرد. این یک شیادی و کلاهبرداری بزرگ است. گرچه بسیاری از کسانی که خود را فعال سیاسی لیبرال معرفی می کنند افرادی هستند که با کلماتی مانند آزادی و دموکراسی یک قل و دو قل بازی می کنند و فاقد سواد و آگاهی اقتصادی، فلسفی و غیره هستند اما این دلیل نمی شود که هصورت صریح و واضح به آنان گفته نشود که «لیبرال های غلط می کنند از سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد انتقاد کنند»! باید به این افراد گفت شما حق دارید به مسائل روبنائی جامعه ایران بپردازید اما مطلقاً هیچ گونه انتقادی نباید به سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد داشته باشید و اتفاقا باید محمود احمدی نژاد را به دلیل پیاده سازی سریع ترین برنامه های راست گرایانه اقتصادی مورد تشویق قرار دهید.

اگر این عدم دخالت دولت در بازار نیست پس نام آنرا چه باید گذاشت؟

1: تولید همه چیز در کشور چین به صرفه تر از ایران است.

2: دولت حق دخالت در بازار را ندارد. در نتیجه دولت اجازه جلوگیری از واردات را ندارد.

3: از آنجائی که تکنولوژی و قیمت تمام شده کالاها در ایران قابل رقابت با هیچ کشوری نیست در نتیجه باید نفت بفروشیم و با پول آن کالا وارد کنیم.

4: نتیجه کلی: آرمان شهری به نام عربستان سعودی

برای صحبت کردن از مفاهیم کلی اقتصادی حتما نیاز نیست به آمار و اعداد عجیب و غریب ، فرمولهای پیچیده و مقالات با اصطلاحات خارجی پناه برد. بی شک در قدم اول به ابزاری به نام عقل نیاز است. کدام یک راه حل درمان اقتصاد ایران است: دخالت قهری دولت بر مبنای یک طرح و برنامه مشخص در اقتصاد، کنترل کمرگات، ملی سازی منابع طبیعی و کارخانجات، ایجاد ساز و کار شورائی توزیع مواد اولیه و مواد خام، ممنوعیت واردات کاهای لوکس و نیمه لوکس و ... و در یک کلام بازسازی اقتصاد ایران به منظور ایجاد یک زندگی اینسانی برای همه افراد جامعه، یا ادامه سیاستهای اصل 44 ، خصوصی کردن کارخانجات، واگذاری منابع ملی و مردمی به بخش خصوصی، آزاد سازی کمرکت برای واردات کالا، بی کاری افسار گسیخته، فساد گریز ناپذیر اداری در تمام لایه های بانکی، کمرگی،... و زندگی حیوانی بیش از 70 درصد جامعه به قیمت خوش گذرانی و زندگی بهتر یک درصد صاحب سرمایه و قدرت در کشور؟

تا به حال فکر کرده اید که در حالیکه چندین سال است که هر روز در روزنامه ها و صدا و سیما از ضعف صنایع بسته بندی صحبت می کنند و اینکه چرا زعفران و پسته و خاویار ایران به صورت فله ای صادر می شود و در کشورهای چین و اسپانیا و غیره با بسته بندی مجدد و سود بیشتر به کشورهای مختلف جهان صادر می شود، هچ کاری برای رفع این نقص انجام  نمی شود؟ یعنی درست کردن کارخانه بسته بندی از ساختن سد و ساخت موشک بالستیک و نیروگاه هسته ای و غیره سخت تر است؟!؟

تا به حال فکر کرده اید چرا دولت به قصد حمایت از تولید داخلی جلوی واردات کالاهائی که در کشور امکان تولید آن وجود دارد را نمی گیرد؟

تا به حال فکر کرده اید که چرا ترخ بیکاری در ایران هر روز در حال افزایش است؟

تا به حال به این فکر کرده اید که در غالب رسانه های قدرتمند و پر زرق و برق فارسی زبان چه دروغ های بزرگی به خورد مردم و روشنفکران ایرانی داده می شود؟

...