واقعیت می تواند به مدد جرم عظیم خود همه چیز را به سمت و سوی خود بکشد. این اَبَر سیاهچاله... _ این پُر جاذبه ترین همه ی جذبه داران _ حتی این قدرت را دارد که منکران خویش را هم از مسیر تکذیب و جعل منحرف کند...
بزرگترین درسِ زندگی در دیکتاتوری: هیچ برنامه ی سیاسی -اجتماعی-
فرهنگی ای، با هر میزانی از دقت، با هر تعصبی در اجرا کنندگان، حتی با صرف عظیم ترین
منابع مادی و معنوی، حتی با وجود نبود نیروی مخالف قابل ملاحظه ای در مقابلش ... باز
هم نمی تواند 100% مطابق برنامه ریزی به پیش برود و به همه ی اهداف خود دست یابد...
خطا امری همیشگی و شکست امری همیشه ممکن است.
***
پی نوشت: بیست و سی پریشب دقیقا به من ثابت کرد با انحراف
گرایی یا با زاویه گرفتن از آن، با پول نفت یا بی پول نفت، چه در حالت مردم سالاری
دینی و چه در حالت اقتدارگرایی اسلامی....: نسل با نسل فرق دارد و این را هیچ کاری
نمی توان کرد. هیچ کس این را هیچ کاری نمی تواند بکند.
.jpg)