گفتکویی با شرکت علی افشاری در فوروم Foreign Policy Initiative -FPI- حول موضوع تحریم و تجاوز نظامی به ایران

مترجم : لیلا لیلی

عکس و لینکی از خبری در خصوص یک فوروم  گذاشته ام که در سال 2009 در امریکا باحضور جمهوری خواهان امریکا ... و با شرکت بارزترین چهره های الترا راست امریکا، از جمله میت رامنی ... و جان مک کین  (هر  دو کاندیدای ریاست جمهوری در حزب جمهوری خواه علیه اوباما)و نیوت گرینیچ  برگزار شده است. 

موضوع این فوروم به طور عمومی  بررسی ضعف سیاستهای اوباما علیه روسیه، در مورد اسراییل و در امریکای جنوبی و لزوم تکیه بر ناتو در اروپای شرقی است.

در این جلسه "رِی تکیه" مقام سابق امور خارجه ایالات متحده و یکی از  اعضای تینک تنک سی-اف-آر (شورای روابط خارجی)، از  کمرنگ شدن محسوس امید در مورد ایران با روی کارامدن اوباما ابراز ناراحتی می کند.

در حاشیه ی این فوروم  پرزیدنت رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی جلسه ای را  با حضور افرادی از جمله علی افشاری از ایران برگزار می کند.  گرداننده ی بحث اقای "جفری جدمین" از علی افشاری سوالاتی می کند ...  سوالات و جوابها -که مشخصن حول سیاستهای مربوط به تحریم و تجاوز به ایران می چرخند- به نظر من قابل تاملند. من بخشهایی را به صورت گزیده اوردم ... مکالمه کمی بریده بریده ودرجاهایی حتی نامفهوم است ...

***

گرداننده: در مورد ایران؛ ایا شما فکر می کنید ایالات متحده باید موضع شدیدتری اتخاد کند یا موضوعی خاموشتر -از طریق کانالاهای پشت پرده- برگزیند و بر انچه اروپایی ها انجام می دهند تکیه کند؟

علی افشاری: من برخورد خاموش‌تر را توضیه می کنم. ولی اگر از آنها حمایت می شود من برخورد ایالات متحده را حمایت میکنم. ایران یک رژیم دیکتاتوری است و در مقابل فشار علیه خود بیشتر نرمش بیشتری نشان می دهد. اگر شما سکوت  و ضعف نشان دهید انها خواهند امد و بیشتر و بیشتر خواهند خواست.

.. انها نمی خواهند راجع به موضوع هسته ای کوتاه بیایند. خامنه ای می خواهد قهرمان اسلام بنیادگرا در منطقه باشد.

گرداننده: حالا که تو بحث هسته ای را به میان اوردی من می خواهم سوالم را تکرار کنم. ان فردی که در لندن یا پاریس یا واشنگتن چطور علی؟ که می گوید ما به موضوع حقوق بشر توجه داریم اما موضوع هسته ای را داریم و هر چیزی که توجه ما را از ان دور کند اشتباه است. ما در ایران دمکراسی می خواهیم؛ فکر می کنیم که به این زودی ها محقق نمی شود، الان، امروز ما باید مشکل هسته ای را حل کنیم. تو به انها چه جوابی می دهی؟

علی افشاری: من معتقدم درست  است که در کوتاه مدت موضوع هسته ای ممکن است برای ما خطرناکتر باشد، اما من معتقدم که اگر مردم ایران بفهمند که ایالات متحده  به شرایط انها اهمیت نمی دهد - به دمکراسی در ایران- این ممکن است باعث چرخش و تغییر انها شود که موضعی خصمانه بگیرند - آن برخورد ضد-امریکایی که در تاریخ معاصر داریم. و من معتقدم در طولانی مدت این روش به ایالات متحده اسیب خواهد زد. من معتقدم ایران همین الان هم اورانیوم هسته ای دارد و من فکر نمی کنم حتی با بمباران کردن شما بتوانید انها را متوقف کنید.

سوال از طرف "جان حنا" از واشنگتن انستیتو: اول اینکه احتمال تغییری از داخل  که برای ما این امکان را ایجاد کند  تا این مسیرجز اینکه معضل هسته ای به ان سمت می رود برگزینیم؟

دوم اینکه حس شما در باره ی واکنش داخلی به تحریم های فلج کننده از جهان خارجی، و یا اقدام نظامی توسط اسراییل یا حالا توسط نیروهای متحد جهانی چی است؟

علی افشاری:  در مورد سوال اولتان من باور دارم که ایران از برنامه ی هسته ای خود دست بر نخواهد داشت. اما قدرت هسته ای انتهای مسیر انها نیست، فقط ابزرای است در دست رژیم ایران. یک جور بازی سیاسی است. انها در ابتدا به این بازی ادامه خواهند داد تا به موقعیتی استوار در منطقه و در جهان برسند.

من شخصن معتفدم که تحریم های سخت علیه آنها در جلوگری از فروش نفت، ممکن است باعث شود که رژیم ایران تغییر روش داده و فعالیتهای هسته ای را متوقف کند.

اما در مورد سوال دوم من معتقدم که اکثریت مردم ایران و فعالین سیاسی ایرانی - فعالین دمکراسی خواه- آنها با تجاوز نظامی  -خصوصا توسط اسراییل- مخالفت خواهند کرد. و من معتقدم این به بحران و رشد تروریسم در منطقه کمک خواهد کرد. اما در مورد تحریم معتقدم که این موضوعی است که در مورد ان اتحاد نظر وجود ندارد (تقسیم کننده است). بخشی معتقدند که تحریم -بخشی از ان و نه همه ی بخشهای ان- می تواند مفید باشد -آن بخشی که رژیم را مورد هدف قرار می دهد و نه زندگی مردم را- اما حقوق بشر هم باید در کنار موضوع هسته ای مورد توجه قرار بگیرد. استفاده از تحریم و برخی مذاکرات شرطی. من فکر می کنم که این کار خواهد کرد.

گرداننده: علی من می خواهم سوال نفر قبلی راجع به تجاوز نظامی را دنبال کنم. اگر این اتفاق بیفتد ایا اپوزیسیون به دامن رژیم خواهد افتاد. آیا انها بر ان خواهند بود که  در مقابل تجاوز خارجی باید در کنار جکومت و کشور بایستند؟ آیا اگر نه اسراییل که یک اتحاد وسیعترف یک اتحاد بین المللی لازم بداند که باید به نیروگاه های اتمی حمله کند، اپوزیسیون دمکراسی خواهد چطور واکنش نشان خواهد داد؟

علی افشاری: اپوزیسیون دمکراسی خواه، با تجاوز نظامی مخالفت خواهد کرد و همچنین با توسعه ی برنامه ی هسته ای بدون موافقت جامعه ی جهانی.

  انها با جنگ مخالفت خواهند کرد، اما اگر جنگ شروع شود مطمئت نیستم که به رژیم ملحق خواهئند شد. ما در تاریخ مدرنمان شرایطی داشتیم در دوران جنگ جهانی دوم، وقتی که متفقین -روسیه و انگلیس و ایالات متحده- به ایران حمله کردند و موضع رضا شاه را در این خصوص جویا شدند. اپوزیسیون در ان زمان نه تنها از رضا شاه حمایت نکرد، که از کشورهایی که به ایران حمله کرده بودند حمایت کرد.

من معتقدم که موضوع اسراییل متفاوت است.  اما اگر متحدین از جامعه ی جهانی جنگ را علیه ایران اغاز کنند و یا به نوعی مقابله ی نظامی دست بزنند، قبل از وقوع ان، مردم مخالفت خواهند کرد، اما بعد از وقوع ان، من مطمئن نیستم که انها به حمایت از رژیم ادامه خواهند داد و یا به ان ملحق خواهند شوند تا  با مقابل کشورهایی که به ایران حمله کرده اند درگیر شوند.

***

 پی نوشت:  از اقای علی افشاری که اخر در مقابل سوالات نرم می شود و در مورد گزینه ی نظامی -که در ابتدا با آن مخالف است- جواب مثبت می دهد و به جنگ جهانی دوم و کنار آمدن مردم با نیروهای نطامی بیگانه استناد می کند؛ باید پرسید: "شما سلطان بانوی مایی ... یا سلطان بانوی وزیر مایی؟!"

 ایرانیانی که به اسم مبارزه برای دمکراسی؛ علنن شده اند کارشناس بومی در روشهای اعمال سلطه ی غرب بر ایران.

منبع:

https://www.facebook.com/notes/leila-leilazi/%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%A9%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D9%88%D8%B1%D9%88%D9%85-foreign-policy-initiative-fpi-%D8%AD%D9%88%D9%84-%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9-%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DB%8C/10154277064243636?__mref=message_bubble