۱۳۹۰ بهمن ۲۹, شنبه

مست کن رفیق... شکم های گرسنه ای چشم به راه تو-اند




عجیب است که چرا این حیوان... این "یار" ... این "یاور" را ... جلو ننشانده اند...
عزیز است... می شود فهمید... به شرطی که این دنیا را طور زندگی کرده باشی، آنطور که مونسان این حیوان زندگی را با آن رقصیده اند ... یا شنیده باشی و بعد خود دیده باشی... این حیوان خودِ زندگی است... نان است... خانواده است... همه چیز است...

اینجا: کوردستان – مریوان
عکاس: شیرکو جهانی اصل
زمان: 2006

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بازی پورتوریکو

    این یکی از بازی های مورد علاقه‌ی من و همسرم است. هر دو در آن مدعی هستیم، بر سر آن دعواها کرده‌ایم و هر کدام از ما برای پیروزی در این ب...